HemaBook rozdział 6: Najnowsze rozwiązania dla agregacji płytek krwi (PLT) w warunkach in-vitro

Małopłytkowość rzekoma EDTA-zależna (EDTA-PTCP) spowodowana obecnością antykoagulantu EDTA to znane zjawisko laboratoryjne. Jest spowodowana agregacją PLT w warunkach in-vitro i może prowadzić do niskich wyników PLT, a w konsekwencji błędnej diagnozy i zastosowania niewłaściwego leczenia pacjenta.

W poprzednim rozdziale dotyczącym skrzepów płytek krwi (ang. „The Stories of Platelet Clump”)przyjrzeliśmy się dwóm przypadkom klinicznym, w których początkowo pacjenci mieli nieprawidłowe niskie wyniki PLT przy stosowaniu tradycyjnej zasady pomiaru PLT. Po ponownym przebadaniu próbek w analizatorze hematologicznym Mindray w trybie RET pomiar PLT-O dał bardziej wiarygodny wynik i ostatecznie umożliwił postawienie prawidłowej diagnozy.

Omówimy teraz, w jaki sposób rozwiązanie Mindray może pomóc rozwiązać problem agregacji PLT w warunkach in-vitro.

Jakie są decydujące czynniki w przypadku agregacji PLT in-vitro?

Podczas agregacji PLT przechodzą przez trzy etapy: nieaktywowane PLT/ aktywowane PLT/ zagregowane PLT. Aktywacja PLT to najważniejszy etap podczas agregacji PLT^[1]

Problem agregacji PLT można zatem rozwiązać poprzez zablokowanie procesu aktywacji PLT. W celu zrozumienia mechanizmu aktywacji PLT przeprowadziliśmy dalsze badania struktury subkomórkowej i wewnątrzkomórkowej ścieżki transdukcji sygnału, które wykazały trzy główne ścieżki regulacyjne podczas aktywacji PLT: ścieżka jonów wapnia, ścieżka kinaz tyrozynowych oraz ścieżka glikoprotein GPIIb/IIIa^[2]

Ponadto przeprowadzono odpowiednie badania antagonistów receptorów w celu zablokowania ścieżki regulacyjnej, a w konsekwencji doprowadzenia do dezagregacji PLT. Wypróbowano kilka różnych rodzajów antagonistów receptorów, które uzyskały dobre wyniki w blokowaniu agregacji PLT.

Fibrynogen i inne czynniki

Bez antagonisty receptora (2 PLT zlepiają się)

Blokada receptora

Z antagonistą receptora (agregacja jest uniemożliwiona)

Jak pokazano poniżej, dodanie antagonistów do próbek wrażliwych na antagonisty receptorów przed agregacją może skutecznie jej zapobiec. Dodanie antagonistów po agregacji może również doprowadzić do dezagregacji PLT.

Po przetestowaniu różnych rodzajów próbek okazało się, że część próbek nie jest wrażliwa na działanie antagonistów. Dzieje się tak dlatego, że te antagoniści skupiają się tylko na jednej ścieżce regulacyjnej i mają ograniczony wpływ na pozostałe dwie ścieżki.

Dalsze badania przeprowadzono, korzystając z metody biologii molekularnej, aby zbadać mechanizm molekularny i cechy różnych grup rodników. Ostatecznie spośród tysięcy substancji wytypowano szereg optymalnych związków chemicznych zawierających określone grupy rodników, które są wysoce skuteczne w blokowaniu trzech ścieżek regulacyjnych.

W celu dalszego udowodnienia wpływu antagonistów na dezagregację PLT przeprowadzono eksperyment porównawczy pomiędzy grupą kontrolną a grupą, w której antagoniści byli zablokowani. Wyniki eksperymentu są przedstawione poniżej:

Z eksperymentu wynika, że antagoniści zawierający określone grupy rodników mają oczywisty wpływ na dezagregację płytek krwi.

Ponadto wyróżniono także 3 kluczowe czynniki (odpowiednie pH, temperatura, mieszanie mechaniczne), które wspomagają dezagregację PLT. Efekt nakładania się tych czynników w procesie dezagregacji jest oczywisty. Dzięki połączeniu wielu czynników zagregowane płytki zostają zdezagregowane i można uzyskać wiarygodną wartość płytek.

Funkcja dezagregacji PLT została użyta w analizatorach BC-6800/ BC-6200/ BC-6800Plus/ CAL 6000/ CAL 8000 w trybie RET.Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej o tych produktach.

Bibliografia:

[1] The Platelet Membrane Glycoprotein IIb/IIIа Complex, David R. Phillips, etc., Annals of the New York Academy of Science(509), 177-187

[2] Ilya Reviakine. New horizons in platelet research: Understanding and harnessing platelet functional diversity[J]. Clinical Hemorheology and Microcirculation,2015,60:133-152