Op 24 januari (de avond van Chinees Nieuwjaar) vierde ik de geboorte van mijn tweede dochter. Ik was van plan om na een druk jaar eens goed uit te rusten en wat extra tijd door te brengen met mijn vrouw en pasgeboren dochter door de vrije dagen voor het Nieuwjaar te combineren met mijn vaderschapsverlof. Geheel onverwacht werd een maand vakantie teruggebracht tot drie dagen als gevolg van de uitbraak van COVID-19. Op 27 januari, nadat ik mijn vrouw en dochter uit het ziekenhuis had gehaald, keerde ik onmiddellijk terug naar mijn werkplek. Ik heb me samen met mijn collega's van de inkoopafdeling intensief beziggehouden met de levering van medische apparatuur.
Met zo'n groot aantal dringende klantenbehoeften, ben je al na een maand door de voorraad heen. Hoe kan de aanvoer van basismaterialen voor de komende drie maanden of zelfs langer worden gewaarborgd? Dat was de uitdaging voor de inkoopafdeling. Mijn inkoopactiviteiten bestonden voornamelijk uit basismaterialen zoals batterijcellen, motoren, radioactieve dragers en sensoren. Daarvan waren batterijen essentieel voor alle medische apparatuur, en een stabiele toevoer moest worden gegarandeerd. Op 28 januari, de tweede dag dat ik weer aan het werk was, vertrok ik naar Huizhou, Guangdong, om kennis te maken met Desay, de belangrijkste batterijleverancier van Mindray. Voor de leveranciers was het een moeilijke tijd om het werk te hervatten. Hun werknemers waren op vakantie en alles was onvoorspelbaar vanwege de epidemie. Gelukkig was Desay een grote steun voor Mindray. De arbeiders die tijdens het Chinese Nieuwjaar in eerste instantie waren aangesteld voor de productie van batterijen voor niet-medische producten, gingen batterijen voor Mindray-apparaten maken omdat de productie van basismaterialen voor bedrijven in medische apparatuur de hoogste prioriteit had. De toevoer van batterijen door Desay was gewaarborgd en ik keerde dezelfde dag nog terug naar Shenzhen. Maar toen moest ik ervoor zien te zorgen dat nog eens 30 leveranciers het werk zouden hervatten.
Naar mijn mening kunnen de uitdagingen waarmee de inkoopafdeling sinds eind januari is geconfronteerd, worden onderverdeeld in verschillende fasen. De eerste fase was tijdens het Lentefestival, toen mijn team probeerde de hervatting van de productie onder de leveranciers te coördineren, maar nog steeds niet aan de enorme vraag kon voldoen. De meest uitdagende fase kwam in maart. De ondersteunende voorraad was uitgeput, maar de leveranciers waren nog steeds niet in staat om op volledige productiecapaciteit te draaien. De meest acute fase was in april, toen de inkoopafdeling alternatieve leveranciers moest zien te vinden. April was ook het moment waarop Mindray Manufacturing het hoogtepunt van de productiecapaciteit bereikte. In mei, toen COVID-19 in China afnam, hebben alle leveranciers de productie geleidelijk hervat. De inkoopafdeling liep eindelijk weer redelijk normaal en het werk werd eindelijk weer minder intensief. Ik was opgelucht.
De tijd ging zo snel dat mijn vakantie bijna vier maanden vertraging opliep. In die vier maanden ben ik eigenlijk non-stop aan het werk geweest, slapen uitgezonderd. Mijn vrouw en dochter sliepen al als ik 's avonds laat thuiskwam en waren nog niet wakker als ik 's morgens vroeg weer naar mijn werk ging. Maar ik was al lang blij dat ik mijn gezin überhaupt zag, omdat ik wist dat veel van mijn collega's die de gespecialiseerde ziekenhuizen ondersteunden, maandenlang niet naar huis konden. Mijn vrouw ondersteunde mij enorm bij mijn werk. En nu kon ik eindelijk mijn vaderschapsverlof opnemen, naar huis gaan en mijn vrouw en kinderen gezelschap houden.
